Muammer Baydere Şiirleri - Şair Muammer ...

Sen öldün öleli her şey zahmetli
İnan ki yaşamak zul oldu baba
Ben özürlü yetim sense rahmetli
Anam da haliyle dul oldu baba

Duyanlar ilk önce eve doldular

Altından kalkılmaz o gururunun
Ne bir şans veriyor ne de bir fayda
Bulutu sevgimdi aşk yağmurunun
Ne diye dindirdin beni Akçay’da

Keyfini bekledim boynumu eğip

Gözlerin doymuyor yüreğin doysa
İlk defa görenler “şuh” diyor sana
Yıllardır tanıyan dostların oysa
“Gülmeyi bilmeyen ruh” diyor sana

Evliyi bekarı kandırıyorsun

Bir ümit belirdi mutluluk için
Sanırım seninle olacak gibi
Bu defa hazanı kışı es geçin
Gönlüme baharın dolacak gibi

Beyaza boyadın bahtın rengini

Seni davet ettim doğum günüme
Gelişin bağrımı bin defa deldi
En acı tabloyu serdin önüme
Ben seni beklerken cenazen geldi

Koluna girdiğin o zengin kişi

Her gece severek tüketsem seni
Yeniden başlıyor, hiç bitmiyorsun
Hasretten delirip yok etsem seni
Gözümün önünden hiç gitmiyorsun

Gönlümün hüznünde ve neşesinde

Bir akşam ayrılık haberin geldi
'Bıraksın peşimi artık' demişsin
Bu aşka tek benim kalbim mi girdi?
'Sevmedim' demekle sen haltetmişsin

Kullardan korkun var Allah'tan yok mu?

Beni bir dinlersen iki lafım var
Hep seni düşünür anarım Sevda
Hislerim hakkında itirafım var
Sırf senin uğrunda yanarım Sevda

Kimseyle işim yok yarıştan yana

Şairin kalbini kırmak istersen
Sussan da kırılır anında Sumru
“Bu nasıl bir şiir,nasıl his” dersen
Kalemin büyüsü şanında Sumru

Yüreğin elverse beni ihmale

Her zaman hep ihtirasla
Yanıyorsun kara gözlüm
Geleceği bir mirasla
Anıyorsun para gözlüm

İşgal edip her arsayı