Karaman’ın evladı bilge bir insan idi,
Kentin sanki ruhunda vardı Muammer Baran.
Karaman tarihine yazıldı onun adı,
Adını ‘Anıt Park’a verdi Muammer Baran.
Köklü bir ailenin eğitimli oğluydu,
Karaman bir gün onun gaziliğini duydu.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta