Kul muammâ değil ki,zamânda bir yerdeyiz,
Muammâya sebep şu; Acep şimdi nerdeyiz?
Nâsip oldu insânlık,bizde ona büründük,
Söz maddeye varınca gölge ile göründük.
İmân kimde bileyim,çoğal dedi Yaradan,
Lâkin bilmez olur mu? inzâr çıktı aradan.
Dünyâ ehli değiliz,bir ölümdür yaşayan,
Cânım diyen ağlasın,Mevlâ diyene şâyan.
Sırda gezdim desen de sırrın âhın kadar mı,
Şu toprağın içinde kanat çırpan kuş var mı?
Doğrul artık yerinden,zindân senin adında,
Bırak seni zikretsin,hasret kalsın yâdında.
***
inzâr:uyarı
Kayıt Tarihi : 13.7.2004 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sahi nerdeyiz?
Doğrul artık yerinden,zindân senin adında,
Bırak seni zikretsin,hasret kalsın yâdında.
İnşallah.
Selamlar, saygılar
Muammâya sebep şu; Acep şimdi nerdeyiz?
..müthiş bir tesbit ,kendimi fuzulinin ağzından fizik makalesi okuyor gibi hissettim...ne desem boş...
saygılarımla
Cânım diyen ağlasın,Mevlâ diyene şâyan.
bu satırları okuduğumda Yunus Emre'den ,
'beni bende demen,bende değilem
bir ben vardır bende benden içeri'
dizeleri geldi aklıma...!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (6)