Muamma Şiiri - Nurettin Akdeniz

Avuttu yalanmış yalan sözleri
Kırdığın bu kalbi yerlere vurdun
Benden ayrılırken dolan gözleri
Şimdi hayalleri kimlerle kurdun

Ortada boşlukta ifadelerin
Anlatsaydın varsa kaidelerin
Nerde kaldı istek iradelerin
Tamamen çözümsüz muamma sırdın

Daha söyleyecek sözün kaldı mı?
Kararttın dünyamı şimdi oldu mu?
Gülmeyesi yüzün fırsat buldu mu?
Garip kalacaksın kendini yordun

Heves bırakmadın sevdaya dair
Gençlik çağımızda ettin vesair.
Anlıyorum neden yazarmış şair?
Beni umulmadık dertlere sardın

Masallar ülkesi kurmuştuk oysa
Hep mutlu biterdi sonucu buysa
Anlayıp iyice aklına koysa
Başım üstünde ki sultanım yârdin

Sensizlik çileydi gönlüm ağlardı
Deli divaneydim sevgin bağlardı
Gözünde ki yaşın yürek dağlardı
Kalbimi acı kem sözlerle kırdın

Yanan yüreğimi döndürdün taşa
Çekmişim küreğim hepsi de boşa
Dua mümkün değil beddua hâşâ
Dermanı bıraktım çileler verdin

Umudum tükendi kalmadı bitti
Hikayemiz burada, hüsranı yetti
Divane gönlümde çekilip gitti
Sinemde kazdığım mezarın yurdun