Muamma Hayat Şiiri - Fatih Yağcı

Seni sevdiğimden beri yaşıyor,
Seni sevdiğimden beri ölüyorum.
Nefes alıyorum sık sık,
Bazen oksijen,bazen nikotin zehri
İkisi de tıpkı sen gibi;
Hem yaşatıyor,hem öldürüyor beni.

Hayal kuruyor;
Hayalde gerçek, gerçekte hayal;
Sende ben,bende ise seni arıyorum,
Hep yanılarak ve hep yanarak
Bıkmadan ıslanarak
Hüzün yağmurlarında sağnak sağnak...

Şimdi... Arayayım mı hala seni?
Yoksa... Taşırıp sabır kuyularımı,
Yine de bekleyeyim mi?
Bak... İşte bekliyorum yine.
Ne olur haydi!
Birşey söylesene.
Sadece ve gerçekçe,
'Bekle! ' desen bile yeter.
Sensiz yaşamak, ölmekten.
Ölmek, yaşamaktan beter.