Muamma Şiiri - Ali Faik Şeker

Sevmeyi unutanlar arasında
untulup gittim bende öylece
en ufak bir esinti yok maziden
herşey yerle bir olmuş sanki
enkazında kayboldu duygularım
ne gözlerimde bir damla yaş
nede yüzümde tatlı bir tebessüm
hiçbirinden eser kalmadı artık
yürüyen ölü gibiyim bu tende
gördüğüm herşey bana yabancı
duyduklarım vızıldıdan farksız
attığım atımlar boşlukta asılı
baktığım aynada hiçbirşey yok
ne sabahları güneş vuruyor cama
nede karanlıkta yıldızlar parlıyor
ağaçların yaprakları sapsarı
aylar birbirini kovaladı gitti
mevsim hala hazan mevsimi
nedense kar yağmıyor saçlarıma
yerler beyaza bürünmüyor
toprak kuru çatlaklar üzerinde
tabiat bir damla yağmura hasret
insanlar hep aynı insanlar
değişen hiçbirşey yok sanki
ya bir ben değişmişim bu hayatta
yada bu hayat beni benden almış
ya gözlerimden bir film kayıyor
yada filmin son kareleri oynuyor
çıkmazına düştüğüm ey hayat
söyle benimi sınıyorsun yoksa