Muamma... Şiiri - Adem Eray Kozan

MUAMMA...
Gerçeklerin adıyla başlamıştı sonumuz...
Sevdanın adı özlemdi aslında,
Yalnızlığım kalabalıktan ibaret
Her şey gibi bitti...
Özlemlerim Olympos’un eteklerinde kalmıştı,
Şimdilerde yine kalabalık...
Uzakların aldığı tek şey
Sensin galiba...

Olympos’u terk etmişti tüm yerliler,
Bir tek tarih yazıyordu onları,
Bazen bende çekip gitmiştim sol yanından
Kimse yazmıyor...
Kimse anlamamıştı zaten.

Yorgunluğum dizlerimin bağında düğümlendi.
Koşmamıştım oysa...
Kaçan da yoktu aslında,
Şey... Madem yürüyememiştim, iki yılın ardında,
Şey... Madem sende anlamamıştın, yazmamıştın,
Neyse...
Zaten şimdi her şey muamma

28/10/2007
Adem Eray KOZAN