Muamma Şiiri - Yılmaz Aybar

Odamın penceresi doğu ufkuna bakar. Sabahları çok erken uyanırsam Güneş'in doğuşunu seyrederim oradan. Geçenlerde bir sabah yine öyle yaptım. Ufukta bulutun zerresi bile yoktu. Ve Güneş öylesine göz kamaştırıcıydı ki, ışığının Ay gibi daha bir çok gök cismine bol bol yetip de artmasından doğal bir şey olamazdı. Belli ki, evrendeki büyük güç kaynaklarından biri de Güneş'ti. Ama Güneş'in kaynağı neydi, neresiydi? X cismi miydi? Peki, ya X'in kaynağı? .. Bu konudaki her sorunun yeni bir soruya yol açması ve olayın yine de muamma olarak kalması kaçınılmazdır. Yukarıdaki şiiri işte bu düşüncelerle yazdım. İşin sırrını ben de bilmiyorum, hiç kimse de bilmiyor. Biliniyor olsa adı 'Muamma' olan böyle bir şiir yazılmazdı zaten. Amacım Dünya kurulduğundan beri sayısız kereler sorulmuş bir soruyu bir de şiir diliyle yeniden gündeme getirmeye çalışmaktı...