Muamma Şiiri - Vahit Kara

Bir nefesti ruhumu okşayan tatlı sesin,
Sesinde hayat bulan müzükte bir bestesin.
Ne varlıkta, ne yokta, erişilmez yerdesin.
Bulamadım ben seni, acaba neredesin?

Tükenirken umudun yokuşunda, umutsuzluk,
Kervanlar yola çıktı, bende kalan mutsuzluk,
Sana dönmek bir azap, seni bulmak uçsuzluk.
Tükendi bende benlik, varlığım neredesin?

Kaybolan yıllarımda, kaybeden kimin nesi,
Göklerei titretiyor, yokluğun bilmecesi,
Babamdan yadigardı, varlığın bir hecesi,
Bana ben mi benim? Bilemedim neredesin?

Tükendim yokluğunda, çareler var olmakta,
Çare beni ararken, çaresizlik bulmakta,
Ecel bizi soruyor, miadımız dolmakta,
Usanmadım arıyorum ben seni, neredesin?

Duduğum senin sesin, gördüğüm hayallerin.
Söyle bana ne olur, nerdedir senin yerin?
Varlık, yokluk, bedenim, hepsi senin eserin.
Ben seni bildim işte, bu benim gönlümdesin