Görmek nezzar-ı hünerdir, onca ademoğlu için
Tatmak bir dilin işi, bakıp da göremeyen için
Ey kibr ile müsemma, sanma vücudun ebed
Sonu ya ibhamat, ya bir avuç toprak ile müsvet
Kesrette vahdet işidir, bu cihanda yürümek
Bir el ya da ayak değil, şükürdür vuslat-ı ebed
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta