Muamma Şiiri - Nuri Altay

İster ki gönül hepsi anlatılsın
Mutluluk, sevinç biz üzerine katılsın
İyi de olsam bir sorsan nasılsın
Ben de sendeki yerimi bilecektim

Yeri geldi kendimi gittiğim yerde unuttum
Çekiştirip kuyruğumdan, baş köşeme oturttum
Oysa hem tek hem de en büyük umuttum
Henüz yazmamışken, tek kalemde nasıl silecektim

Sor şimdi neden, niye böyle oldu halimiz
Leylaya hasret, çölde mecnun ahvalimiz
Sanki taze tomurcuk(!), dokununca düşer benzimiz
Toprak olmadan, ben gülü nereye dikecektim

Yaranın şifadır dermanı, derdin deva
Bilmeyene sefayı, tabî güzel gelir cefa
Yararını görmedim, susmayacağım da bu defa
Yaram mı oldun, dermanımı nereden bilecektim