Vurdumduymaz bir gönülün esaretindeyim,
Umudun karanlık zindanında,
İki dudak arkasındaki mahkûmiyetim zulüm..!
Gözleriyle bile idam edebilen bir cellâdım var.
Suskunluğu kurşun yarası.
Geleceğin belirsizliği,
Dizlerimin dünyayı taşımış yorgunluğu,
Yüreğimin ciğerimi kavuran sıcaklığı...
Bir kabus mu bu..?
Uyanınca bitecek mi her şey..?
Dizlerimiz kanardı düştüğümüzde yüreğimiz değil,
Anne diye ağlardık, öperdi yanağımızdan geçerdi,
Su vurunca dizimize ferahlardık,
Yüreğe su vurulmuyor ve biz yandık..!
Toplayıp bavulu kaçası geliyor insanın...
Kaçmak çare olmuyor,
Keşke yüreğimizin bir kısmını silkeleyebilseydik balkondan aşağıya..!
Kayıt Tarihi : 29.7.2019 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!