Muamma Şiiri - İrem Aslan

[Yűreğim yollarda..
[Gözleri şimdi hangi gölgeye teslim bilinmez
[ Derinliklerinde en narin en tatlı rüyaların
[Sessizlikteyim hasretim o güzel sesinin
[ Ve o başın hangi koltuğa yaslanır, pamuklara yatırabilsem ahh sevdiğim
[Bilmezsin
[Gözlerim yollarda...
[Sokak lambalarına bakar sayarım duaları bir bir..
[ Ve sen sağa salim varabil diye geceye, bin gece eklerim..
[ Hani başın diyorum düşmesin kimsenin omzuna
[Kimse geçerken değmesin kıyafetinin ucuna
[Ben senin kirpiklerinin sayısını ezberleyip,
[ Sen dalarken rüya alemine,yüzündeki tebessüme
[Yanağındaki gamzene,durup iç çekişine
[Ve bakmaya doyamayıp uyandırmaya kıyamadığım gibi seyre dalarken
[Kıpırdamamaya gayret etmeliydim sen yanımda seyahatte omzumda uyurken..
[Ama olmadı işte hayat.
[Ayrı ayrı yollara,birbirimizden daha da uzaklara gidiyoruz tasalanma yine de
[Neden niçin niye diye sakın isyan edip kahretme.
[ Dünyanın diğer ucunda olsan,odaklanacağım tek tek yürek olacaksın
[Yaşam ve ölüm denilen bu iki muammada bende
Yerini sabitlediğim, yegane hazinem sensin
Ne sahip olmak ne paylaşmaktır niyetim
[ Seni kalbime sakladım sevdiğim, benimle yaşa istedim..