Muamma Şiiri - Mehmet Ali Ardıç

Ardımda büyüdü nice gölgeler
Peşimde küçülen yollar muamma
Uyuttum hüznümü vurmasıyla dalgalar
Ay ışığında coşan seller muamma..

Hasretin bir çocuk avuçlarında
Anamın örtülü ak saçlarında
Dökülecek sözler parmaklarımda
Ezgiler arttıkça diller muamma

Gel desem de birgün gelmeyeceksin
Irak olacak dağlar delmeyeceksin
Oturup da karşıma gülmeyeceksin
Süzülüp açılan kollar muamma

Arsızım, dostunum, deliyim ama;
Ak zarfa tutunan pullar muamma