Gözleri gözlerime, değdiği günden beri
Ruhumda bir fırtına, yüreğimde ihtilâl.
Dizlerimde derman yok, söndü gözümün feri
Bir türlü çözemedim, nedir bendeki bu hal?
Aklımda acabalar, çözümsüz bilmeceler
Birbirine karıştı, gündüz ile geceler
Sebepsiz dudaklarım, hep ismini heceler
Ben haykırmak isterim, bilmem neden, dilim lâl!
Ona olan bu büyük, sevgimi biliyor mu?
Geceleri ben gibi, uykular bölüyor mu?
Yoksa halime bakıp, gizlice gülüyor mu?
Şu beynimi kemirir, cevapsız binbir sual!
HARÎMÎ’yim kendime, yoldaş ettim melali
Kimselere diyemem, bendeki garip hali
Bir ben mi biliyorum, yürekte ihtilali?
İtirafı çok zor ya, korkarım bu aşk muhal!
HARÎMÎ (Saim BASTIK) –Malkara
03 Ocak 2016
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!