Muamma Şiiri - Mustafa Keleş

Bölük pörçük uykular içinde
Seni görüyorum hayal meyal…
Bulmak ne mümkün seni
Sahi, nerde o huzurlu bakışların şimdi?
Dökülürken umutlarım bir bir
Karanlığa düşer yarınlarım usul usul...
Sahi, yetmez mi bu kadar hüzün?
Yoksa zamansız mı sensizlik yar
Yoksa hesapsız mı bu ayrılık?

Kazananı olmayan bir vedanın
Kaybetmeye mahkum yolcularıydık sanki.
Ne geriye dönmek mümkündü
Gidişlerin soğuk ellerini bırakıp
Ne de ardından gelmek mümkündü
Kalmaların sancılarını sahipsiz bırakıp.
Bivefaydı belki de imalı yüreğimiz;
Kavuşmaktan kaçan birer korkaktı,
Kim bilir belki de müptelaydı
Sükutun ayrılığa varan acımasızlığına…