Muamma Şiiri - Kemal Oğuz

Mecnun gibi ömrüm geçti dağlarda
Ben bu günde aklım eski çağlarda
Yüzüm gülüyorken içim ağlar da
Aşkın gözyaşını silemiyorum

Çelik çomak oynuyorum sopasız
Beş şişeyi ters tutarım tıpasız
Her şifreyi çözerim de çabasız
Aşkın gizemini bilemiyorum

Çarıksız yürürüm ateşte korda
Hiç bir zora karşı kalmadım darda
Sur’a üfleyecek nefesim var da
Aşkın deryasına dalamıyorum

Bin yıl yaşamaya yeter nefesim
Çağlar ötesinden duyulur sesim
Kalbime dar gelir göğüs kafesim
Gönlümle baş başa kalamıyorum

Semayı ışıtan parlak yıldızdım
Sevdanın sırrını sulara yazdım
Hiç ışık sızmayan yere de sızdım
Aşkın adresini bulamıyorum

Kemale eriyor nerdeyse yaşım
Bu dünyada çoktur dikili taşım
Günlerce secdeden kalkmaz da başım
Aşkın namazını kılamıyorum