Muamma Şiiri - Şerif Karakoç

Gün gelir elbet gider unutanlar,
Gün gelir sırra kadem basarlar,
Taş üstünde taş bırakmazlar,
Enkaz dolu bir yürek kalır geriye.

Dert sevdalısı olur gözler,
Yıkılmış edebiyatı yapar sözler,
Eşyalar bile onu özler,
Dile gelmiş bir yürek kalır geriye.

İntihar teşebbüsü olur her uyanma,
Bitmek bilmez bu sessiz muamma,
Gün batar, gece başlar, ölüm gelmez amma,
Kararmış bir yürek kalır geriye.

Şiirler dökülür dillerden,
Yine arınmaz eller kirden,
Ayrılınca güller dikenden,
Delirmiş bir yürek kalır geriye.