Halık-ı kainatta insan denilen muamma
Şeb-i arusu beklemekta gazvetü’l usrada
Havf ve reca ile her dem ukbaya dalar durur
Şarkın zemherinde akıl katredir umman olur
O ki tekerrür ile zerkeyler kavl-i leyyini
Kalb-i selim olmayanı terkeyler ruhiyeti
Bu hengam hoyrat muammanın hubb-i riyaseti
Şakilerin ihtirası ünsiyet tasviyesi
Lede-l iktiza mevt gelirde çalarsa kapını
O dem son ses.. açıldı cehennem kapısı
Kayıt Tarihi : 8.12.2011 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Duman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/muamma-171.jpg)
Muamma: Bilinmez(lik)
Şeb-i arusu: Düğün (kavuşma) gecesi
gazvetü’l usrada: Zorlu sefer
Havf ve reca: Korku ve ümit
Dem: An
Ukba: Öteler
Katre: Damla
Umman: okyanus
kavl-i leyyin: Yumuşak söz
Kalb-i selim: temiz kalpli
hengam: Çağ-Zaman
Hoyrat: incelikten yoksun-Kaba
hubb-i riyaseti: Koltuk kavgası
Şaki: Eşkıya
Ünsiyet: Alışkanlık
Lede-l iktiza: İktiza edip gerektiği zaman
Mevt: Ölüm
TÜM YORUMLAR (4)