Muamma Şiiri - Deniz Öz

Yine kızarıyor sigaramın ucu,
Görünmüyor hayallerimin ucu bucu..
Haydi ver sevinci,hüznü bir bebek gibi kollarıma,
Sular dök beni bekleyen yollarıma,
Ben birazdan yolcuyum..

Yeditepenin etrafı misk-i amber rayihası,
Yanımda güzeller güzelinin has salihası,
Şu içimde yılların bıraktığı atıklar.
Ve bana eşlik eden binlerce ses var, Kısılmasınlar onlar!

Ey Yolcu dostum!
Ayakların rehberindir
Senin dostun soğuk esen yellerdir,
Tüm insanlık senin gözünde eldir,
İçecek suyun gözlerinden taşan seldir,
Bu ödenecek bedeldir..

Gücümün yettiğince öcümün ağırlığınca sözümün kuvvetince çabalarım,
Gidilebilecek en uzun yollara kendimi hazırlarım,
Bu mecazlardan geçip en hakikiye gidelim,
Cemal-i ba kemale seyredelim.

Ulaşılacak saadete kaç kapı daha var?
Açtım açtım kapıları girdim,
Bomboş evlere vardım.
Yardım lazım bana şansım yaver...
Sanma.
Hiç hoş değil gördüklerim amma,
Emin değilim herşey muamma...
Muamma...

Ortalarında biryerlerdeyim ömrün bana göre,
Belki yarına varmam mucize.
Şu anın değeri varya,
Diğerlerinin değersizliğini anlatmam angarya,

Zamana göre değişir değişmeyecek sandığın,
Oyun ve sanki hiç sona ermeyecek sandığın,
Aynı ılık çorbaydı oysa ekmeğini bandığın.
Duydukça soğur herşey, soğudukça ölür ateş,
Kovdukça varır şeytan, vardıkça kişner küheylan.

Ve sonbahar ölmekte kış canlanırken,
Ve ilkbahar terketmekte yaz efillenirken,
Biri ağlayarak başlar hayata rahmetlen,
Bir veda eder gülmeyi öğrenmeden..

Bu aciz benzetmeler de olmasa bakacak aynam olmazdı.
Kendini görebileceğin başka bir yer varmıydı?
İnsan kadar kendine güvenen bir aciz görmedim.
İnsan kadar nankörünü bahsettiğiniz kedilerde bile görmedim.

Ben hayatı terazimde tarttım,
Arazimde güneşe yüzümü dönüp yattım,
Oysa güneşi bile söndürdü üzüntüler,
Neyse boşver deyip arkalarına bakmadan yürüdüler..

Ulaşılacak saadete kaç kapı daha var?
Açtım açtım kapıları girdim,
Bomboş evlere vardım.
Yardım lazım bana şansım yaver...
Sanma.
Hiç hoş değil gördüklerim amma,
Emin değilim herşey muamma...
Muamma...

Yunuz Özyavuz