MUAMMA
Ben,
Kördüğüm olmuş zamanın
Çetrefil yollarında
Hilkat garibesi
Ben,
Suskunluğun girdabında
Sabır taşı çatlamış
Bir muammayım.
Ben,
Nefsinin elinde köle
Şehvet düşkünü
Kubur faresi…
Ben,
Kulluk için gelinen dünyanın
Tüm ibret levhalarını
Kapkara gören âmâyım.
Değil mi ki,
Ben bir insanım
Öyle ise;
Büsbütün muammayım…
Kayıt Tarihi : 17.1.2010 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çorum tekyıldız Gazetesi
tebrikler ve de saygılar........halilşakir
Ellerinize sağlık sn. Halil Manuş, güzel bir şiirdi, tebrikler
Ben bir insanım
Öyle ise;
Büsbütün muammayım…
Yaradılış sırrıyla bakıldığında insan, varlıkların en güzelidir; iki yol: âlâyı illiyyin, esfele sefilîn... Şiiriniz, anlamlı ve güzel; tebrikler... 10 puan +ant. Sevgiyle kalın...
TÜM YORUMLAR (4)