Muamma Şiiri - Hüseyin Demircan

ocağın üstünde kaynadı demin
şu pişen pilavmı aşmı muamma
et tadı gelsede değilsin emin
yediğin kellemi başmı muamma

amenna her neyse suyuna bandık
ey yokluk dün yine biz seni andık
henüz mardın başı yakardık sandık
şimdiki zemheri kışmı muamma

boyunla kulağın ne kadar yoğun
hadi gel sende gir kirleri ovun
yunması gerek yer günde beş öğün
bardağın içimi dışmı muamma

benimle hemfikir bunun tamamı
mukdarı azası köyün imamı
baktımki yıkılmış şengül hamamı
acaba kurumu yaşmı muamma

giysini yumaya bulunmaz kilin
elin oğlu diyor cif ile silin
başında bir deve seksenbir ilin
bilinmez hayalmi düşmü muamma

kovanda olmalı mutlak arısı
evlilik güzel şey bize darısı
akşam dayak yemiş komşu karısı
menşei kırılı dişmi muamma

eniştem bu gece yine sizlemi
yapmalı muayyen zaman gözlemi
belliki çekiyor uyku özlemi
gözleri yumukmu şişmi muamma

ey meze kendini bana adadın
karides kalamar dilimde tadın
çok görüp geçirmiş şu konso kadın
yoksa siparişmi işmi muamma

kattılar önüne rüzgarı yelki
günlerce arandı tutacak dalki
yer buldu firdevsi aalaada belki
sureti melekmi kuşmu muamma

Allah uzun ömür verirse aşık
sallarız daha çok çorbaya kaşık
uzakta bir yer var görünür ışık
içeri dolumu boşmu muamma

sevgilim ayırdı bizi bir densiz
dilerim mezarı olacak ensiz
bahtiyar mesutsun belkide bensiz
şimdi gönlün şenmi hoşmu muamma.. aaah amaaan aman yaaar..:0((