Muamma Şiiri - Faruk İlerialkan

İlacını bulamadım iç yalnızlığımın, kimselerde.
Hepsi aynı sanki riya dolu, sinmiş ve sahte, ilacı yok,
sürekli yinelenen hissimin belki de.
Gerçekler firarda, saklanmışlar sümen altına, ne yana baksam bir kusur var,
sızımdan ırak.

Robot olmuş ses vermiyor kimisi, takılıyor “tamamen duygusal” birisi.
“Tamamen duygusal”lığına halel gelince! verir olmuş tepkiyi.
Beşer dedik şaşar dedik, bu kadar da
olmaz ki!

Medeniyet diye çıktılar yola, bu mudur? medeniyet, soruyorum şimdi.
İstemem ne böyle dünya ne böyle beşer, herkes faydacı olmuş
artık yeter. Her haykırışta yalnız kalan,
sızımmış meğer.

Haykırışlarla dolu isyanım var tüm insanlığa. Olmaz olsun böyle
sızısız dünya.

Yanaşamıyorlar iç yalnızlığıma, dolaşıyorlar dağdağalı dış sokaklarımda.
Sonunda atıyorlar çentiği, iç yalnızlığıma.

09.03.2009
01.30