Muallim Bey Şiiri - Yahya Bumin Dilmen

Geçen sene lojmanın camına baktım.
Geceden karanlıktı Muallim Bey.
Gelip lojmana lambanı yaktım.
Mutluluk bir anlıktı Muallim Bey.

Sen geldin de derman oldun her derde.
Çöle bile tohum ektin Muallim Bey.
Devlet oldun bayrağımızı göndere
Bir tek sen çektin Muallim Bey.

Muallimsin, âlimlerdeki akıl,
Senden önce yoktu Muallim Bey.
Geçen sene tezek kokan bu okul,
Seninle gül koktu Muallim Bey.

Allah’ın bizlere ilk emri: ‘‘Oku! ’’
Okut kalemdeki izi Muallim Bey.
O, bilmek için var etti yoku.
Bildir giriftteki gizi Muallim Bey.

Düşman oldu bizlere oğlanı, kızı.
Ayrılık rüzgarı esti Muallim Bey.
Çoban oldun ardında kurt ile kuzu,
Beraberce gezdi Muallim Bey.

Bu vatanın harcında ancak sen varsın.
Geçti sözün, taşa Muallim Bey.
Sinesinde namus, yüzünde arsın.
Ortak oldu kızın, aşa Muallim Bey.

Bugün sana kızım bir çorap ördü.
Kabul et, mutlu olsun Muallim Bey.
Bugün Kasımın yirmi dördü,
Hepimize kutlu olsun Muallim Bey.

Sen vardın kederimde, yasımda.
Omuz oldun, ağladım Muallim Bey.
Yirmi dört kasımdan yirmi dört kasıma,
Değerini anladım Muallim Bey.