Muallakta Şiiri - Salih Zengin

sabahın da kendine has meziyeti var
uyku ile uyanıklık hayal ile rüya
yaşam ve ölüm arasında
acı bir kahve
ve peşpeşe sigara
ahşap sandalyenin gıcırtısı
gugukların cıvıltısı
yeni bir gün
yeni ama dünün aynısı
ölsem mi diyorum
yaşasam mı muallak
bir şeyler arıyorum
aradığım bir el mi
bir hançer mi
yoksa bir bavul mu arıyorum
kendimi taşıdıkça
hangi eli tutabilirim acıtmadan
nasıl kıyarım kendime
ve nereye kaçabilirim kendimden
sabahları daha büyük bir boşluk var
daha derin daha çaresiz
akşamdan kalan ne varsa dağılmış
toparlanacak gibi değil
çabucak duş alıp geçiştiriyorum ~sahZen~