Muallâklarda Doğrandım

(Fatih EFE kardeşime ithafen)
Susmuştu şehir ansızın,
Üşürken masum kuşlar yuvalarında.

Bakışlarım anlamsız ve titrek sesim
Ve ellerimde maziden kalma
Hatırası yüce küçük bir resim.

Sen yaşama sebebim,
Yakarken yüzünü ağustos;
Ben muallâklarda doğrandım
Ve haykıramadım
Ve ağlayamadım mehtapta.

Tüm yolcuları beyaz giyinirmiş otobüslerin,
Sen gidince anladım bunu.
Bir başka yanarmış içi küslerin,
Terk edip gidince yaşadım bunu.

Henüz on beşinde baharındasın.
Sarılı kefene mezarındasın.
Bitmedi sevdam hiç, hep duamdasın.
Henüz on beşinde baharındasın.

Doymadım sevdama, doysun topraklar.
Sensiz açtı bir bir yeşil yapraklar.
Kavrulan içimi tek ölüm paklar.
Doymadım sevdama, doysun topraklar.

Yoksun kelepçeli ellerim
Sigarayı iki pakete çıkardım günde
Parkların tadı yok bahçelerinde
Değil hiçbir şey eskisi gibi

Yanık türkülere aşina kulaklarım
Ve saçımda aklarım.
Yoksun kır çiçeğim,
Papatyam, kardelenim

31.05.2007