Muallakat-ı Seb'a Şiirleri\Tuzak

Çok tuzaktan geldim ben
Mührü küfür olan
Akibetime sebep lanetli bir şehirden
Kulelerinde şeytanın bayrakları yanardı
Kavmim
Söndürdü dildeki fenerleri
Şehveti tunçtan yonttu
Köreldi hevesim
Görmedim kim ulaştı hendeği aşıp çiyden bahçelerine ezginin
Çölü aştım, önce denizi
Haydutlardan sözlerimdeki kamçı izi
Safraydım, ucuza gittim mezatta
Kalp sikkelerden biçildi değerim
Rengim çamurdan karıldı
Yağmurdan biçildi kalbime kaftan
Kelam bilmem ben yazı bilmem
Ne parşömen gördüm ömrümde ne ceylan derisi
Çıkardım askıya yüzümü astım
Laf-ı güzaf bundan gerisi.