Muallakat-ı Seb'a Şiirleri/Maria

Maria'yı sessizliğinle dinle
İçe işleyen demirlerin kızgınlığı geçince
Duy zırhlara büründükçe bürünen sesteki sesi
İlahi erince kulak kabartan gezginler gibi
Kaderinden af dileyen
Derine indikçe derinden arındıran
Başaklar önünde boyun eğmiş rüzgarla
Bir ırmağın çağlarken kalbe çarptığı yerde
Halesi aydan taşınmış; içimde camdan ezgisi
Masum burçlarımı toz etsede nefesi
Masum kanatlarındaki ihanet izi
Rotası bilinmeyen bir yürek kıyıya vurunca
Söyle bana gece kimin elinde
Notaları silinmiş bir gül dile gelince
Ay meydan okur bir yüzde gizlice
Çözülür esrarı kanı kaynatan yıldızların
Hizmet eden hezimete uğramaz
Bir havariden bir hain doğarsa
Kefareti yalnız kendine öder bir çarmıhta
Hazine en saf olanda kalacak
Kılıcı bırakmayanda avuçlarını yaksa da
Suskunluk orucunu bozmayanda kalacak
Yasası budur yasa boğulmuş sayfaların
Kalem kırılır; yen içinde kalır
Yed-i Beyza kapatır çünkü bütün çamur yüklü sandıkları