Muallak Sokakta...

Diyarbekir’deyim, Muallak sokak’ta,
Hasret acısında bir yudumluk çay
Her yudumda sevdasına
Yandığım oy...
Mardinkapı’sında
Gayri düğün yok.

Bir ürküntü ile uyandığım gün
Ana ocağından, yar bucağından
Geliverdim ilk ayrılık, ilk hasret
Ne karaymış Karacadağ,
sevenin yüreği kadar
Bir sineye düştüm ki
Dünyayı dar etti, dar
Şu dünyada, Allah’ım,
Sevenler ne kadar çok
Diyarbekir şen olur,
Dibinde değirmen yok.

Geçen yıllar düşmanmış gibi bana
Tenim, renkten renge bürünür durur
Şimdi daha başkadır Tekkapı’da yıldızlar
Kabuk bağlar da yara
Kabuk bağlar mı sevda
Dağkapı’nın taşları
Başıma yıkıldı oy

Sevdadan da beteri
Valla geldi başıma
Kız çıkmadı karşıma
Sevda perisi çarptı
Çiftkapı Parkı’nda
Yokluk, hasret iç içe
Bağlar’da, Yanıkköşk’te
Sevdalardan masal var
Yüreğim yandı, havar…

Ve uzar gider yollar
Urfakapı’dan çıkar
Uzanır gider öyle
Uzanır memlekete… 6.1988