Muallak Şiiri - Mehmet Hanifi Agirbas

Baktı deli bir, Bin eder ederi
Baktı akıllı bin, eyler düşmeme zaman
Baktı hırsla
dün eder eyvahıyla
Baktı kin, hiç eder feryadıyla
Ederi bin, eyleri dünde saklı
feryadı hiçlikte
Eyvah eyledi kimi zaman, kimine zaman
Tersi düze karışmış fikrimin en ince ayrıntısına
Söylenene bişey katmadan dökülür içtekiler
İçi yakan ateş gibi yana yana söyleyiverir
Yakınsın dunya kuşlukta
Güneş tepeye varana saklansın kötülükler
Bir bir saklanan kötülükler çıkıversin
karanlık çökende
Heba olmuş iyilikler pişmanlıklar arasında gezinmekte
Ağarmış saçlarım , ellerim titremekte
Tükenilmeye yakın insanlık, güçten zehirlenmekte
Fitilini ateşlemiş cellatlar kor taşımakta
Sevda kuşlukta yatmakta
Güzellikler gizlenmekte
Gözler kapalı sessizce ağlamaktayım
Yakınsın dünya kötülük dört bir yan sarmakta
Eyvah biz nelere kalmaktayız diyip
Sonra cereyi ölümde aramakta
Ne çare onu ezelden bulmaktayız...