Muallâ’ya Arz-ı Hal Sadedindedir

Sıkıldım Muallâ
Nicedir ne rüyadasın ne kavanozda
Biliyorum varlık sancılı bir şeydir
Toprak eriyorken temmuzda
Tebdil-i mekan ibadettir dersem inan
Muavinler biraz cimri olsalar da
Bilirsin, ben asfaltlara deliyim
Hazır sen bir yaz uykusundayken
Ah Muallâ, bir an evvel gitmeliyim

Gitmezsem Muallâ
Mısır Yusuf’a ihanet eder
Şiirler çölle ve ceylanla düşman olur
Tam noktası konacakken salnamelerin
Devrilir bir iktidar gibi cümleler
Yüklemin feleği şaşar
Bir şair fark eder durumu er geç
İş işten geçmiş der, eli böğründe

Ah Muallâ, bocalar dolaylı tümleç
Temmuz acıtır beni Muallâ
Diksiyonu düzgün, imlası bozuk
Anaç bir doktor gelir dünyaya
Hastane önünde vurur beni
Sonra bir cüceye sevdalanırım ve
Aklımdan yılankavi bir masal geçer
Derken bir kızım olur, kırgın bakışlı
Elleri üşür Temmuz’da

Ah Muallâ, o eller bulgur nakışlı
Kızım üşümese Muallâ
Ekmek tutuncaya kadar en azından elleri
Bulgur nakışını dökünceye kadar
Yaşlandığımda cepkenimi yıkar belki
Ah, yaramı görürse içi kıyılır
Ama tuz basmak yaraya, öyle güzel ki
Gel de bir cepkenin olmadığına yanma
Temmuz’da ölmek uğursuzluk sayılır
Ah Muallâ, biraz daha uyanma
Sen bir kez daha öl en iyisi Muallâ
Ben Napolili bir terziyle buluşur
Cepken modası başlatırım mezarlıkta
Kefenciler inovasyonu öğrenir mecburen
Aşk, düğmesinden yakalamaya başlar insanı
Belki kızım da şaşırır bu duruma
Rüzgar yardıma gelir her kuşlukta
Tırnağını batırır erimiş muma

Ah Muallâ, sağalt beni bu boşlukta