Eylül akşamları
Bir başka güzeldi Bodrum'da.
Deniz olabildiğince durgun,
Yakamozların parıltısı altında.
Yıldızlar olabildiğince parlak,
Göz kırpmakta.
Uçun kar taneleri uçun
Çocukluğumu getirin bana
Ninemin, masal söylediği akşamları
Pembe düşleriyle birlikte.
Getirin annemin ninnilerini,
Tanrı'ya ulaşan dilekleriyle
Ben gölgesi silinmiş kişi,
Dumanlarda yitirmişim kendimi
Dumanlar,
Fabrika bacalarından öte.
Umutsuzluk kemirirken içimi
Dumanlar sarmış beni.
Mevsimler geçiyor sen gelmiyorsun,
Tükenen sabrımı hiç bilmiyorsun,
Gücenmiş gönlüme bekle diyorsun,
Bekleyebilir mi insan severse?
Beyaz çiçeklerden bir demet sundun,
Hüzzam nağmelerinde gizlenir sesin,
Meltem rüzgarları gibi tetlı nefesin.
Sen şarkıların övdüğü güzel
Dudaklarda sylenip gönüllerde gezersin.
Gül yüzünü göremedim
İlk adını ezberledim
Sözlerini özümsedim
Seni gördüm Atatürk'üm
Yüreğimin ta içinde
Bir duygu ki anlatamam
Hani benim için çalınan sazdın
Gülüşün bakışın cilveli nazdın
Gönül sarayımda tükenmez hazdın
Aşkı inkar edip aldattın beni
Sana yüreğimi sevgimi verdim
Denizi seyrettim bu akşam,
Dolu gözlerle.
Rüzgar saçlarımı okşarken
Dalgalar ayaklarıma vurup kaçıyor,
Benimle el sende oynuyordu.
Denizin karanlığında,
Bugün yine, Salacak'tan seyrettim seni,
Güzel İstanbul
Işıklı camilerin gizemli halinle,
Bir masal ülkesi gibiydin.
Renk renk ışıl ışıl şakıyan kıyıların,
Karanlık sulardaki parıltılarınla,
Dilimden bir türlü düşmüyor ismin
Öyle güzeldir ki tapılır cismin
Cebimden çıkmıyor verdiğin resmin
Uzakta olsan da unutmam seni.
Verdiğim sözleri tutamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!