Muahaze Şiiri - Firasi Firas

ateş-nak bu gönül elbet
çıkan karanlık merdivenlerden
sönük kalmışım yine
güneşe açılan perdelerden

içime sinmiyor bu hayat
bu hava ve yaşım
ama kalkmaz bu yerden
işte buda benim na'şım

puside olmuş kokan na'şım
her yerde var izam-ı rimame
geliyor kokusu geliyor
kalbimden geliyor

bazen kalkıyor bazen kalıyor
sancılarını kendisiyle dışarıdan izliyor
yoruyor evet birazcık yoruyor
bu yüzden bu hayat ona çok fazla geliyor