Mü'min Bekler Mescidler Şiiri - Cihat Şahin

MÜ’MİN BEKLER MESCİDLER

Mü’min bekler mescidler, dört göz ile beş vakit
İsterler ki geçsin hep, onlar ile hoş vakit
Beklenen o kişiler, yaşar bundan bi-haber
Onlardaki dert tasa, girsin cebe hoş nakit

Dört duvarı süsleriz, türbe misal çiniyle
Emek çeken ustalar, yarış eder saniyle
Mü’min için yok emek, o her daim ihmalde
Yok, ilgisi tek kulun, imanı ve diniyle

Tüm kahveler dolarken, sabah akşam lebalep
Binler mescit boş bekler, sessiz sakin zi-edep
Ey camiye sırt dönüp, kahve sokak gezen zat
İcabet et davete, olma ona bi-edep

Cami garip beklerken, gider dergâh tekkeye
Üstelik de bu kullar, gittim sanır Mekke’ye
Yok, haberi vebalden, yaptığını hoş sanır
Kan ağlarken mescitler, o devam der ekmeye

Hani bizler özeldik, mümtaz idik kahirden?
Üstün idik seleften, seçilmiştik ahirden
Bu ne menem mümtazlık, var mı eşi tarihte?
Üstünlük son kitapta gayetle de zahirken

Sanırım nazar değdi, şu çok özel (!) millete
Yoksa niye tutulsun, böyle müthiş illete?
Biran önce dönmezsek, emr-i hakka topyekûn
Korkarım ki o Kahhar, atar bizi zillete!

Cihat ŞAHİN
11.07.2018-İZMİR