Ms 1 Şiiri - Muhammed Said Şatır

Giriş: (Yavaş ve melankolik bir bağlama melodisi eşliğinde, hafif bir keman sesi ile desteklenerek)
Verse 1:
Yıllar geçti, toz bulutları sarmaladı hatıraları
Sensiz geçen her gün, bir ömür gibi uzun
Gözlerim yollarda, bir hayalin peşinde
Sen yoksun, ben sensiz, bir yaprak gibi savruluyorum
Verse 2:
Söylenen sözlerin yankıları hala kulaklarımda
Kalbimde bir kara delik, sensizliğin koynunda
Hatırlıyorum dokunuşlarını, teninin sıcaklığını
Şimdi o anılar, birer birer yok oluyor, kül oluyor
Nakarat:
Sensiz geçen günler, bir hiç uğruna tükendi
Gözlerimde yaşlar, kalbimde bir yalnızlık sözü
Keşke hiç başlamasaydık, keşke hiç sevmeseydim
Şimdi sensizlik, en büyük cezam oldu, oldu
Köprü:
Zaman durdu sanki, saatler saatleri kovaladı
Her köşe başı seni hatırlatıyor, her adımda sen varsın
Bir hayal gibiydin, şimdi kabus gibi
Uyanmak istemiyorum, bu gerçeklik çok acı
Verse 3:
Sokak lambaları altında, yalnız yürüyorum
Gölgem bile bana yabancı, sensizliğin koynunda
Belki bir gün yollarımız tekrar kesişir
O zaman ne diyeceğimi bilemiyorum
Nakarat:
Sensiz geçen günler, bir hiç uğruna tükendi
Gözlerimde yaşlar, kalbimde bir yalnızlık sözü
Keşke hiç başlamasaydık, keşke hiç sevmeseydim
Şimdi sensizlik, en büyük cezam oldu, oldu