Anı yaşamalıyız bu uzunluğunu bilmediğimiz dar yolda.O kadar az seçenek var ki aslında bu fani dünyada.Girdiğimiz o karanlık sapaklarda ne çok ışık var gözümdeki perdeyi kaldırdığımda.Baktığım yıldızsız gece de gökyüzü, ben yüz tutmuşum günyüzünü görmeye gecenin asil karanlığını görmek ne haddime.Unutmuşum gerçekten yaşamayı bu sahtelikte, kuklalığın empoze edildiği bu karanlık gezegende sıkışmışım geçmişime.
Sabah erken kalktım bugün yine
Hayal meyal hatırlıyorum geceyide.
Keşke hiç hatırlamasam ama yine de,
Sözlerimin bittiği, nefesimin kesildiği,
Tutsakların diyarında dolaşıyorum sinsice.
Ağaç gövdelerinde dolaşan karanlık gölgelerle,
Yaşamaksa hüsranlar,
Kapanır bütün kapılar.
Sessizliğe atılan adımlar
Issızlığa derin yolculuklar.
Kapanmayacak kadar derin yaralar,
Geride bırakılanlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!