Gücün üstünde kırlangıçlar kümelenmiş ise ardında siyah karga vururken başlangıca
beyazlaşıyordu çizgimiz satranç oynadığı yerde siyahın
bu bir av ötesi yok rüzgarda nefessiz kalmanın,
siyahın yanıbaşındayken açlığın derinliğinin ki zaten,
tepeden aşağı yuvarladığın taşların estetiği adaletti
ve bir de evlerimize olsaydı misafir siyah kargalar etlerimizi parçalar mıydı ki
geriye çekiliyor içimizi susuzluğuyla doldururken
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta