Gücün üstünde kırlangıçlar kümelenmiş ise ardında siyah karga vururken başlangıca
beyazlaşıyordu çizgimiz satranç oynadığı yerde siyahın
bu bir av ötesi yok rüzgarda nefessiz kalmanın,
siyahın yanıbaşındayken açlığın derinliğinin ki zaten,
tepeden aşağı yuvarladığın taşların estetiği adaletti
ve bir de evlerimize olsaydı misafir siyah kargalar etlerimizi parçalar mıydı ki
geriye çekiliyor içimizi susuzluğuyla doldururken
boşluğun içinde giderek kayboluyor gücün içindeki yeşile aldırmadan.
Kayıt Tarihi : 18.6.2016 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!