Mozaik Şiiri - Fuat Eriçok

renkli cam parçalarından bir mozaik gibidir yaşam
çocukluk günleri
minik beyaz parçalar tertemiz
büyüdükçe açıklı koyulu griler girer aralara
erik yeşili vişne moru
kızılcık kırmızısı böğürtlen mavisi

ana babaların serpiştirdiği çeşitli renkte irili ufaklı camlar
yeşiller sarılar maviler
sonra sevgiler, ayrılıklar yansır pembeli morlu
genç heyecanlar, öfkeler başkaldırmalar cafcaflı, hareli

ilk aşk gelir oturur kıpkırmızı bir zümrüt gülle gibi
kırıp dökerek çatlatarak çevresini
dalga dalga yayılır çevreye cam göbeği sevinçler mutluluklar

sonra ilk hayal kırıklığı mos mor
ilk tartışma gece mavisi
lacivert ilk dargınlık
ve ayrılık koyu gri

uzun değişik tonda griler kirli morlar kahve tonu dalgalanmalar girer tabloya bir süre sadece

ve simsiyah kesin bir gölge
sevgilinin ölüm teması ile boyar etrafı bir kara bulut
zamanla aralansa ve ışık yayılsa da sisli silik
artık hep alaca karanlıktadır mozaik

anılar kum gibi yağar ışıltılı camların üzerine
zaman yürür acımasız duyarsız
çekilir mozaik zamanın gölgesine, derine
iner yavaşça gece

13 şubat 2017