sen hep arkasındaki karanlığa düşüşürdün
beni aynaların
en can alıcı zamanların geçerken içlerinden
şarap ve sigara kaçamağı yaptığım sıralarda
gelirdin ve en kırılgan yerlerimden öperdin
içimde bir venedik karnavalı daha başlayacak
kitaplardan şiirlerden söz edeceğiz diye sevinirken
pahalıya patlayan dilsiz bir ayrılık bırakırdın harem'e
bir kez daha ayırdında olamazdın böyle kopuşlarda
saydamlığına küs kalacağını karanlıkların
yüreğime kılçık atıp ırak ülkelerin göklerine havalanırken
arkanda akşam güneşi bırakan kuş olurdun
bir suyun arkası gelirdi birden
sesi kırılırdı yaprakların kokusu sönerdi çiçeklerin
bilmem daha nesi kalırdı sokakların
nilüferler bile tanımaz olurdu göle vuran gölgelerimden beni
geceler boyu o uzun duraklarda hep unutulmuşluğu
yaşardım gündüzlerden habersiz…
Kayıt Tarihi : 10.7.2024 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!