Seni hiç özlemedim..
Adın dökülse de dudaklarımdan yerlere.
Hayatın en banal,
Bu en arabesk sahnesinde..
Seni hiç özlemedim..
Garip bir ürperti hissederken, ellerim..
Şimdi en suskun insanıyım, tüm evrenin..
Yanmaya tepkili bir odun gibi..
Vücudun bütün motor işlevlerini kaybettim.
Oysa seni hiç özlememiştim...
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 11.2.2021 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!