önce sis sonra rüzgar
dagilmaya ramak var
aradigim bu degil
daha cok moral ver.
neden ufkun labirentlerindeyim
alaimi-sema sarmiyor cevremi?
kapisiz dünyalarlarda kilitliyim!
sormadigim bir tek sen kaldin felek!
elalem kendi keyfinde bana;
ruhumu mat yapan önyargilar
bütün iyi niyetime ragmen
uzaklara atiyor düsüncelerimi.
kimsesizligin ötesindekilere,
steril edilmis duygularim,
kalemlerin ucundan mi agliyacak
sirilsiklam sitemlerle boyuna?
kac gece karabasan cigliklarla uyandim
umuda, yeniden baslamaya safliga
oysa; yenik düstüm ironik sözlere...
Kayıt Tarihi : 23.2.2010 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Icik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/23/motive.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!