Kaç kalem bitirdim, kaç şiir yazdım
Kaç defa boğazlanan boğalar gibi ağladım
Kaç bin klometre yol ayrılığın
Üniversiteli bakire el değmemiş Meryem bile
Avutamadı gönlümü
Serçe sürülerinin portakal ağaçlarındaki
Şahin korkuları gibi cik cik
Yenilmenin sonu hiçlik
Yüreğim ayaklarının ucuna düştü
Gözlerine yürüyüşüna bir de gülüşüne yenildim
Rus steplerinde mağlup ordular gibi
Yenik, soğuk, tipi
Ricak tariki kesik
Alev uluyan bataryalar önünde
Pervaneler gibi yandım
Seni bir insan sandım
Kadrimi bilmedin
Ama ben hala
Anlarsın ya
Moskovayı istiyorum...
(2002)
Kayıt Tarihi : 20.7.2009 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!