Moskova'da Sabah Oluyor

Moskova'da sabah oluyor
Uykumun en derin yerinde çalıyor çanlar
Bir minicik yalnızlık uçuyor benden
Bir insan kapımı çalıyor
Bir yerlerde kalem çatırdıyor
Bir kefende burada dikiliyor
Mecnun’un sustuğu yerde bitiyor silah
Aşk bir kurşunda görünüyor
Leyla’nın vurulduğu yerde mecnun ölüyor
Bir kör masal anlatıyor
Masalda körler ölüyor
Köhne bir vapur yanaşıyor
Ben bekliyorum
İçinden inecek bir sevgilim yok oysa
İçime içime sığınıyor yalnızlık
Bir koca şehir
Bir minik yalnızlık
Bir zavallı ben
Moskova’da sabah oluyor