Morg kapısında saklambaç oynayan arsız bir çocuğum.Doğarken kulağıma ayrıLık melodileri çalan,bir palyaçonun koynuna saklanıyorum
Elimi attığım bir dolapta,çürümeyen,gülümseyerek bakan cesedini görüyorum
Kalbime sırtlayıp,yıkıyorum tekrar gözyaşlarımla.Şömineye bitişik baba yadigarı üçlü koltuğa uzandırıp,koyuyorum kafamı yanıbaşına..Tatlı bir uykuya dalıyorum sonra.Vatanına şehit olurcasına, huzurlu bir rüyaya.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Yüreğine sağlık ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta