Morg Çekmeceleri Şiiri - Ahmet Ünal

Özgürlük:
Ölüm - vahşet değildir be Corç!
Morg çekmeceleri
Çifter çifter
Çocuk cesetleri dolu
Sen ne biçim insansın? ...

Yok mu senin çocuğun?
Dilerim,
Ebabil kuşları taş yağdırsın
Senin ve fillerinin başına
Yağdırsın da bir insanlık ayıbı olan
Bu müthiş savaşına son veresin e mi? ! ...

Dönsün yanlış hesabın gayri Bağdat' tan
Dicle-Fırat kan ağlamasın!
Senin çocuğun yok mu Corç?
Yok mu hadi söyle, konuş, konuş!
Bu morg çekmecelerindeki bebek cesetleri
Tarih boyunca alnına yapışacak...
Unutma! ..

Sahi senin bağın-bahçen de mi yok?
Gül-çiçek ve çocuk nedir bilmez misin?
Uçmaz mı güvercinler sizin orada?
Zeytin dalı nedir bilir misin söyle bana?
Dön evine, dön be Corç!
Ne duruyorsun? ! ...

Üstüne üstlük ya bu işkencen?
Ya bu utanç vesikan?
Alnında taşıdığın kara leke değil mi?
At o silâhı, at! ! !
Hazreti İbrahim'i yakacak odunlar gibi
Silâhın balığa dönüşecek yakında
Göreceksin! ...
Göreceksin! ...