Morg Alfabe Şiiri - Berat Hakan

Her boşluğun dolu hali! Düştüm.. Aklıma deli kelimeler geliyor bu şehir yangın kenti! Hiç bir harf, bir önceki harfi, tanımıyormuş gibi.. Düştüm uyanmamış gibi. Baş ucu ayrılıklar okudum.. Onun boşluğu hangi aŞk`ı atarsan at dolmuyordu. Anladım tamamda birbirini öldüren, iki kalpte yaşanmıyordu! Tutundum bir damarına işte içimin.. O atar damarından attıkça ben inatla toplanıyordum! Boşluktu.. Yoktu azı bile çoktu bu gidişin! Bir adı vardı bu bitişin.. Kalbimde bir mezar açmak için yer yoktu! Hiç bir harf, bir önceki harfi, tanımıyordu.. Bu ayrılığın yazıldığı alfabe Morgtu! Yeni kelimelerle yazılmış bir seviyorum`lu cümlede. O Ölüyordu! Elimi uzatsam ölümle tokalaşan bir aŞk`ın yaşıyanıyım.. Gitti o her açılan boşluğun ilk dolu hali!