Mordan Kızıla Şiiri - Bedran Yoldaş

Denizin dalgalarında kaybolan nefes
Kulaklarımda bıraktığın ses
Ruhunun inceliklerine sirayeti
İnanılmaz kopuşunu aradı
Gülücükleri solduran nedeni/seni

-Yine yalnız kaldı
Daracık sokaklarda inceden inceye
Dokunan motiflerin

Ayın suya vuran şavkında eridi
Zamanın tenha köşesinde
Dibine düşen armudun sapında
aradı Hikmetini mumun
Dans figüründeki eriyişini

-Yine yalnız yine /sensiz
Azgın suların /yutası misali
Martıların kulakları tırmalayan sesi

Çaresizlik dibine vurmuş telvesi kahvenin
Yamacında gezindiği hayatın
Neler vermezdi ki kaybolan yılların
Her an yuvarlanarak dudağından çıkacak sözün
Sırrını fısıldadığında……

-kimsesiz bir çığlık gibi
Gelip oturdu kucağında
Anasını kaybetmiş yavrunun

Gün ağardı ağaracak
Gözyaşlarını ödünç aldığı tırtılımsı maviliğin
Bir mozaik taşır benliğinde
Yılların izdüşümü
Küllenen istençlerin maverası,

—hesap devingen
Gönlünün açığına
Bir kabarır ki görmeyin mordan kızıla