Morası Sensin Şiiri - Ruhi Turan

Aşkın Mor Denizlerinde,
Gezinirken, kalbine açık yelken,
Sahiline sürüklendim duygularımın.
Bir umut sezdirdin, bin kere sezindim.
Daldım mor güllerin bahçelerine,
Ezgin oldum, ezgilendim, ezildim.
Suskundum, senin suskun kadar,
Suskularımda sen vardın, dilimde adın.
Kalbine, bir murat yazdım,
Adını mor gül koydum, mor vurgunu!
Mordu güllerin sevdiğim, mor.
Menekşe desem mor çiçek,
Erguvan desem, eflatun mor içer.
Mor benim adımdı, mora geldim,
Mor sevdaların, mor anlarındayım.
Mora tutkun yüreğim, mora sarıldım.
Mor tutkunu, mora tadında,
Mor bir sevda yükündeyim.
Taşıdım, özenle sakladım tadını,
Adını sen koy, mor sevdalım, mor dedin,
Ben, mora ekledim adını.
Bundan sonra, mor aşkların, moru ben,
Mora'sı sensin, mor tanem.
Onaylı olsun, ben onayladım adını.
Sakla bu tadı.
Gizle, koru.
Almasın tadını başkaları,
Düşmesin lezzeti dillere.
Bir gün gelir, kalbinde süzersin,
Mora'nın mor suyunu.
Duygularıma saçarsın süzgülerini,
Öldürdükçe dirilterek,
Dirilttiğin acıların,
Morası sensin! ...

(17 / 03 / 2014. İSTANBUL)

Bu Şiirin Hikayesi:
Aşkın Mor Denizlerinde, Mor Vurgunu...