Gün karadan bir elbise giymiş
Ne yıldızlar var nede ay çare
Yürek kırılmaya an,
Bölük pörçük hatım fay
Sarsılmışım çökmüş üstüme İstanbul
Ses gelmez, sesler çoğalmaz
Sesler sormaz bile
Kimse var mı? Kimse var mı?
İstanbul çarpmış sol yanımdan
Milyonların can pazarı
Yer, gök dezğah olmuş,
Ben İstanbul olmuşum
Boğazımdan geçiyor gidiyor
Yatlar gemiler kuru yükler
Velhasıl kimseler yok.
Yok, kadar yalnızım gözüm!
Benzemiyor hiç kimse sana
Benzeşmiyor bile sen ise hiç kimse….
Zıkkım kadar soylu gözüken yüzün nerde
Bir ses böldü uykularımı benim,
Bir ses aldı beni, yazdı beni
Yazgıladı beni/gitti
Kesildi /bitirdi beni
Moralim sancıyor be gözüm
Ben İstanbul’dayım,
Moralim ağrıyor duysana be gözüm…
Kayıt Tarihi : 24.4.2009 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benzemiyor hiç kimse sana
Benzeşmiyor bile sen ise hiç kimse….
Zıkkım kadar soylu gözüken yüzün nerde
Bir ses böldü uykularımı benim,
Bir ses aldı beni, yazdı beni
Yazgıladı beni/gitti
Kesildi /bitirdi beni
Moralim sancıyor be gözüm
Birara sizi çok abrtıgımın gafletine kapılır gibi oldum lakin kim böyle düşünürse sizin için çok üzülürüm,şiiriniz hepside oklunmaya deger,söz bulamıyorum tam puan tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)